De bronzen en marmeren beelden van Eja Siepman van den Berg (1943) zijn sierlijk en verstild. De mens is zonder uitzondering het onderwerp; meestal vrouwen of meisjes. Haar sculpturen zijn altijd onmiddellijk herkenbaar aan de mate van stilering: elk beeld wordt zorgvuldig afgewerkt, totdat er een spiegelglad oppervlakte ontstaat. Van den Berg is opgeleid aan de Amsterdam Rijksacademie en heeft daar een uitstekend gevoel voor de menselijke anatomie verworven. Haar inspiratiebronnen zijn onder andere de oude Griekse kouroi, maar ook meer moderne meesters als Brancusi hebben haar beïnvloed. In 2017 werd van den Bergs klassieke maar toch zo moderne oeuvre bekroond met de prestigieuze Wilhelminaring.